Mensen nemen vaak contact met me op omwille van gedrag dat zij als problematisch beschouwen of waar ze zich zorgen over maken. Bij het observeren en analyseren, stuit ik in een overgroot merendeel van de keren op een onderliggende fysieke/medische oorzaak die ik vermoed en wil uitsluiten alvorens met het gedrag aan de slag te gaan. Wist je dat er naar schatting bij 80% van de honden met gedragsmatige problemen een onderliggende fysieke oorzaak is?!
Pijn en ziekte zijn heel ruim te bekijken en niet zomaar uit te sluiten door een routinecheck bij de dierenarts. Zelfs niet door een standaard bloedanalyse. Veel honden lijden onder verteringsproblemen, spierpijn, gewrichtspijn, artritis, chronische stress, hebben hoofdpijn enz. Dit zijn vaak aandoeningen die lange tijd onder de radar blijven maar een grote invloed hebben op het welzijn van je hond. Vaak worden ze pas opgemerkt als ze al veel te lang aanslepen en erger worden.
Ik raad bij twijfel steeds een uitgebreid onderzoek bij de dierenarts aan waarbij je ook vertelt over de stoelgang van je hond, of hij zich vaak aan de pootjes of elders op het lichaam likt (overmatig likken en knabbelen staat niet gelijk aan een propere hond zoals eigenaars vaak denken), of hij soms stroef loopt, moeite heeft bij het opstaan en gaan neerliggen (vaak gepaard met een zucht), of hij vaak geeuwt en smakt,... Ook veranderingen in de vacht van je hond wijzen vaak op onderliggende issues door een slechtere doorbloeding van het weefsel onder de vacht. Plotse veranderingen in gedrag kunnen een aanwijzing zijn van een fysiek (of emotioneel) probleem, zoals de hond die plots weigerachtig is om in de auto te springen of liever niet mee uit wandelen gaat, de hond die plots gaat blaffen in situaties waarin hij dat normaal niet doet, de hond die plots gromt als je in de buurt van zijn slaapplek komt, veranderde eetlust,...
Naast een controle bij de dierenarts raad ik bijna steeds een check up aan bij een fysiotherapeut, osteopaat of myofasciaal therapeut. Indien mogelijk laat je aan de therapeut filmpjes zien zodat hij of zij het gangwerk van je hond kan analyseren. (Steeds in stap en niet in draf of galop, liefst gefilmd op hoogte van de hond en langs achter en opzij.)
Laat je niet vangen door het idee dat je hond na een off-day blijkbaar weer beter is. Pijn kan op en af gaan, in intensiteit variƫren maar is daarom niet verdwenen. Jijzelf legt ook je leven niet stil bij hoofd- of rugpijn want je moet nog dit en dat. Nochtans wil dit niet zeggen dat de pijn weg is. Soms leren we er ook simpelweg mee leven. Ik vind dat we het onze honden verplicht zijn om uit te zoeken waar ze van afzien en hoe we hen kunnen helpen of op zijn minst hun comfort verhogen.
Een voorbeeld van de link tussen pijn en uitvallen naar andere honden is de situatie waarbij een hond plots gaat uitvallen naar honden na een feller spel of na een blessure. De hond leert al snel dat spelen met andere honden of enthousiast begroet worden zijn nek- of rugpijn doet opflakkeren. Om dit te vermijden gaat hij aangeven dat hij geen fysieke begroeting wenst. Dit geeft hij in de eerste plaats aan met subtiele lichaamstaal en indien die genegeerd wordt met sterkere taal zoals blaffen of grommen of echt uitvallen. Hij zegt simpelweg: "Back off! Ik kan dit niet hebben nu." Net zoals jij het niet kan hebben als je kind om je nek komt hangen als je nekpijn hebt.
ComentƔrios